Zawsze bylam ciekawa swiata i ludzi. Kocham wszystkie zwierzeta i przyrode. Poznanie na planie filmowym niewidomych dzieci bylo dla mnie ogromnym przezyciem; uswiadomilo mi potrzebe dzialania nie tylko dla siebie, ale i na rzecz innych, i to wlasnie stalo sie moja droga do rozwoju i sukcesu.

      Po calkowitym spelnieniu ambicji zawodowych postanowilem zajac sie praca charytatywna w srodowisku osob niepelnosprawnych. Poniewaz kocham zwierzeta, a szczegolnie psy, zaczelem wspoldzialac ze Sportowym Klubem CZE-NE-KA. Kiedy nasza dzialalnosc przekroczyla ramy Klubu, postanowilismy wspolnie z Mariola i z grupa osob zaangazowanych w nasza dzialalnosc zalozyc Fundacje CZE-NE-KA.

      Praca na rzecz Fundacji przynosi mi wiele satysfakcji. Spotykam sie z dziecmi, pomagam im a jednoczesnie poznaje ciekawych ludzi. W Fundacji odnajduje sie w pracy przy komputerze. Tutaj moge tworzyc rozne projekty i realizowac je. Moja podstawowa praca na rzecz CZE-NE-KI jest tworzenie i obsluga strony WWW.

      Do Klubu CZE-NE-KA a nastepnie do Fundacji przywiodlo mnie siegajace dzecinstwa zainteresowanie psami ras Polnocy; w miare zaciesniania kontaktow w Klubie poszerzylem swoje dzialania o prace z dziecmi niepelnosprawnymi i mlodzieza zagrozona patologiami spolecznymi, co zaowocowalo praca w Zarzadzie powstalej Fundacji. Poza tym interesuja sie historia, kultura innych narodow, literatura, turystyka, geografia i religioznawstwem.

      Interesuję się psami zaprzęgowymi - sam posiadam Alaskan Malamuta ORINOKO z Indiańskiej W i o s k i . Pracę z dziećmi niepełnosprawnymi zaczęłem podczas pobytu na obozie szkoleniowym dogoterapii w Miliczu.

      Początkowo miałem wyjechać tylko w celach towarzyskich, aby spędzić trochę czasu wraz z bratem i ORI. Po obozie moje życie odmieniło się zupełnie - dostrzegłem, że to co postrzegałem jako problemy, w porównaniu z tragedią przebywających tam dzieci jest niczym...

      Od ponad roku szukałem kontaktu z panią Marią - znalazłem po obejrzeniu programu Zwyczajni- Niezwyczajni. Od 5 lat jestem wolontariuszem u chłopca z porażeniem mózgowym i dlatego praca z takimi dziećmi, jak i z psami, zainteresowała mnie bardzo. Psy zaprzęgowe są moją pasją już od dawna. Marzyłem, by mieć Malamuta, a połączenie obu pasji jest dla mnie czymć wspania¸ym.

      Jestem wolontariuszką od 7 lat, w Fundacji CZE-NE-KA od tego roku. Praca z ludźmi niepełnosprawnymi sprawia mi dużo radości i czyni mnie szczęćliwą osobą. CZE-NE-KA pozwala mi widzieć te osoby ućmiechnięte, radosne i pełne miłości do psów, gdyż to one są terapeutami i lekiem na samotnoć“.

      .

      Mam niewiele czasu, dlatego z Fundacją konttaktuję się głównie przez internet, rzadko zaś osobićcie. Prowadzę korespondencję zagraniczną "CZE-NE-KI" i wykonuję tłumaczenia.

      Jestem wolontariuszką w Fundacji CZE-NE-KA, ponieważ mogę połączyć moją pasję (pracę z psami) z pomocą w rewalidacji osób niepełnosprawnych. Uwielbiam czytać książki i słuchaćmuzyki. Zimą szaleję na snowboardzie.

      Praca z psami daje mi ogromną satysfakcję i pozwala spalić nadmiar energii.

      Szkoła, do której obecnie uczęszczam, ma bardzo rozszerzony profil nauczania. Zalicza się też do tego pracę z osobami niepełnosprawnymi. Terapia z udziałem zwierząt odnosi duży skutek, dlatego postanowiłem zostać wolontariuszem w Fundacji "CZE-NE-KA". Tu właśnie zauważyłem, że moja praca sprawia radość dzieciom uczestniczącym w terapii. Mam nadzieję, że z biegiem czasu rozszerzę swoje umiejętnoćci, co jeszcze zwiększy efektywność mojej pracy.

      Z działalnoćcią Fundacji zapoznał mnie mój brat. Dzięki niemu mogę teraz wraz z naszymi psami: Nuką i Kaną, przychodzić do dzieci na zajęcia dogoterapii. Cieszę się, że nasze psy oprócz uczestniczenia w zawodach biorą udział w terapii, która niesie radoćć i szczęćcie dzieciom.