Strona glowna  
    

    

Strona glowna

 Home Fundacja CZE-NE-KA Dogoterapia Wydawnictwo Wyścigi Wszystko o psie Konferencje Ratujmy Foki CHOREA ANTIQUA Festiwal Poloneza Pozostałe

  Kontakt :: News :: Sponsorzy :: Mapa strony :: Galeria :: Linkomania :: Leksykon :: Do pobrania :: Dla prasy          

  Wszystko o Psie




  Polski Zwiazek
  Dogoterapii
Polski Związek Dogoterapii


CZE-NE-KA
Fundacja Przyjaźni
Ludzi i Zwierząt
ul. Petöfiego 4/1
01-917 Warszawa
tel./fax
+48 22 864-71-53
+48 603 406 158

NIP: 118-14-14-093

KONTO:
Raiffeisen Polbank
86 1750 0012 0000
0000 2237 8977

Podaruj nam 1%
KRS: 0000194959

CZE-NE-KA
Licznik: 513

Aktualna lokalizacja w portalu   Home    Alaskan Malamute  

Zdjecie Dolores

Informacje



Alaskan Malamut jest psem eskimoskim. Swoja nazwe otrzymal od szczegolnej grupy Eskimosow zwanej Malamutes. Partnerstwo psa i czlowieka mialo bardzio znaczacy wplyw na zorganizowanie zycia ludziom nz ladzie. Na terenach gdzie warunki zycia dla czlowieka sa zbyt trudne, zycie z psem stalo sie latwiejsze gdyz obaj pomagali sobie wzajemnie.
Eskimosi sa rzadka rasa ludzi, ktorzy zamieszkuja prawie wszystkie wybrzeza Arktyki od Morza Beringa na polnoc do Point Barrow i wzdluz kontynentu oraz Grenlandie. Jest to niegoscinny lad nie budzacy zainteresowania do momentu gdy czlowiek znalazl tam bogate zrodlo skor, mineralow i ropy. Jest to lad prawie bez drzew o bardzo krotkim czasie wegetacji roslin. Sa tam dlugie okresy ciemnosci siegajace 6 miesiecy w roku a pokrywa sniegu i lodu zalega od 6 do 9 miesiecy kazdego roku, temperatury spadaja nierzadko nawet do -50 stopni celsjusza. W takich wlasnie warunkach uksztaltowal sie typ psa arktycznego.
Przypuszcza sie, ze pies eskimoski mogl reprezentowac najstarsza linie psa domowego.Wszystkie rasy arktyczne maja uksztaltowana w tym ciezkim klimacie wspolna ceche: wielka chec do pracy w warunkach niemalze zabojczych, odwage w arktycznym zimnie i zdolnosc do pracy nawet w czasie tzw. diety glodowej. To wlasnie dzieki tym psom nieprzystosowani do tak ciezkich warunkow biali odkrywcy mogli poznac i opisac ten niedostepny i niegoscinny lad.
Slowo Alaska pochodzi od znieksztalconego starego slowa Alent, A-la-as-ka oznaczajacego "wielki lad". Bylo ono rowniez wymawiane jako Alyeska i Alyeshka. Jezyk Eskimosow jest jezykiem, w ktorym jest prawie nieskonczona liczba przyrostkow. Jednym z nich jest "miut"- tlumaczy sie to w dwojsnasob: 1- "ludzie" i 2- "mieszkancy czegos". Wsrod wielu grup eskimoskich jedna nazywala siebie Mahlemiut. Znaczenie "Mahle" nie jest znane ale calosc moze byc tlumaczona jako "Ludzie Mahle". Nie posiadamy zbyt wielu informacji w pelni wiarygodnych i potwierdzonych naukowo o zyciu tych ludzi przed XIX wiekiem, kiedy to rozpoczal sie okres ekspansji bialych na te tereny.
Porucznik George M.Stonej, ktory kilkakrotnie bral udzial w wyprawach na te niegoscinne strony, zaobserwowal i zanotowal w swoich raportach, ze Eskimosi ladowi uzywali bardzo rzadko wielu psow. Najczesciej uzywali 1 lub 2 psow pomocnikow poniewaz mieso bylo wowczas trudne do zdobycia.
W tym czasie psy Malamutow byly psami uzywanymi do transportu i radzily sobie z tym prawie jak spolecznosc eskimoska. W innym raporcie porucznik Stoney podawal rowniez, ze "widzial kobiete z dzieckiem na plecach ktora wraz z jednym psem ciagnela sanie podczas gdy jej maz pchal je z tylu". W czasie swojej morskiej wyprawy na Alaske w r. 1900 ten sam porucznik zanotowal, ze "widzial ok. 40 Eskimosow z Kobuk 50 psow i 12 san, ktorzy wracali w gory po handlowaniu z Malamutami". Ci Eskimosi prawdopodobnie byli rowniez Malamutami. Mozemy tak przypuszczac gduz istnieje relacja porucznika J. Cantwell'a z 1887 r., w ktorej podaje on, ze "Eskimosi z Kobuk River mowili dialektem Malamutow z wybrzeza".
W 1896 r. w Klondike zostalo odkryte zloto. Goraczka zlota, ktora opanowala bialych sprawila, ze gwaltownie wzroslo zapotrzebowanie na psy pociagowe przede wszystkim na psy alaskanskich Malamutow, ktorych tam nie bylo. Przywozono wiec inne psy - sprowadzili je zarowno gornicy jak i inni poszukiwacze fortuny. Wsrod nich byly nawet psy Sw. Bernarda zwane przez gornikow wielkimi "pullers" (tzn.: "ten co ciagnie"). Mozna powiedziec, ze wszystkie te rasy byly krzyzowane z Malamutami i innymi psami polarnymi. Dobry zespol psi do zaprzegu kosztowal od 1700$, zas pojedynczy dobry pies mogl kosztowac nawet i 500$. W tym tez czasie ludzie zaczeli uzywac krzyzowki wilka, a nawet czystej krwi wilkow zlapanych jako szczeniaki. Fama prawdziwych psow Malamutow spowodowala, ze wszystkie te psie i wilcze krzyzowki byly nazywane Malamutami. Ale tez i psy Malamutow byly hodowane w coraz wiekszej ilosci, gdyz ze wzgledu na swa cene mogly stanowic niezly dochod. Prawda jest, ze krzyzowki szybko rozpoczely powrot do pierwotnego wygladu typu szpic, do ktorego naleza wszystkie polnocne rasy. Ten arktyczny typ dominowal przez wieki wczesniej niz zostal odkryty i opisany przez czlowieka. Tak, ze nawet pierwsza generacja krzyzowek tych ras mogla wygladac bardziej jak szpic niz druga czesc tej uzytej do hodowli rasy. W trzecim pokoleniu juz nie mozna bylo znalezc znakow krwi z zewnatrz. Oczywiscie byly tam pewne roznice w typie arktycznym ze wzgledu na to, ze cale grupy psow zyly czesto w odizolowanych od siebie psiarniach, gdzie inbred nie nalezal do rzadkosci. Te wlasnie roznice znajduja odbicie w obecnej rasie Alaskana Malamuta.
Nie stanowia one jednak o zanieczyszczeniu tej rasy w obecnych psach ani odejscia od czystego typu.

  Co nowego

 Szkolenia
KONFERENCJA 2017
Konferencje

SEMINARIA
Seminaria doszkalające
SEMINARIA

KURS DOGOTERAPII
Kurs dogoterapii
KURS DOGOTERAPII



Domena

Statystyka

Wyszukaj :: Twórcy str. :: Chat ::

Wszystkie materiały prawem chronione (C) 1996 - 2017 CZE-NE-KA Fundacja Przyjaźni Ludzi i Zwierząt