DOGOTERAPIA W TERAPII PEDAGOGICZNEJ

Dnia 28 stycznia 2004 r. do Ośrodka Szkolno-Wychowawczego w Jaworku zawitali niezwykli goście. Byli to wolontariusze Fundacji CZE-NE-KA i ich czworonożni przyjaciele. Dzieci kilka dni przed spotkaniem wiedziały, kto do nas zawita i z wielką niecierpliwością czekały na gości. Ten entuzjazm było widać w każdym ich zachowaniu; rozmawiały między sobą o psach, które mają w domu, dopytywały się o szczegóły spotkania, chętnie uczestniczyły w zajęciach przygotowawczych. Goście pojawili się koło południa, ale już od rana dzieci niecierpliwie czekały, niektóre nawet wcześniej wstały z łóżka. Pani Maria Czerwińska, prezes Fundacji, przedstawiła naszym podopiecznym wolontariuszy (Mariusza, Monikę, Kasię i Krzysztofa) oraz ich przyjaciół (AZIA, B'LADY, ROSSA, KINGA i ANOUK).

Niemal każde dziecko, nawet to zwykle ostrożne i nieśmiałe, chciało dotknąć i pogłaskać psa. Niezwykłe dla nas nauczycieli było to, że każdy pies podczas zajęć dostosowywał się do tempa pracy dziecka. Adaś, który zwykle stroni od obcych, po chwili obserwacji, sam podszedł do psa, zaczął go głaskać i przytulać się do niego. Mariola, która wcześniej miała złe doświadczenia z psami (pogryzienie), bacznie obserwowała zajęcia wciskając się w naj- dalszy kąt sali. Po dłuższym czasie podeszła do psa i dotknęła jego ogona. Natychmiast zabrała rękę dmuchając na nią jakby się oparzyła. Po kilku słowach zachęty, trzymając się wychowawcy pogłaskała psa i wtuliła się w jego futerko.

Nasi dorośli podopieczni reagowali podobnie jak dzieci, z tą różnicą, że dopytywali się gdzie można kupić i wyszkolić takiego psa. Naszym zdaniem kontakt dziecka z psem powoduje m.in.:

• osiągnięcie stanu odprężenia i relaksu,
• otwarcie na nowe doznania i bodśce,
• przełamanie bariery lęku,
• wyzwolenie aktywności twórczej dziecka,
• przełamanie nieśmiałości i nieufności w stosunku do ludzi i zwierząt.

Następnego dnia Na drugi dzień uczniowie pisali kilka zdań o niecodziennych zajęciach. Chętnie układali i zapisywali z dania, które były wspomnieniem poprzedniego dnia wywołującym uśmiech na twarzy. Cała szkoła tonęła w kartkach, na których psy były rysowane, malowane, w yklejane i uwieczniane na wiele sposobów. Aktywność dzieci udzieliła się niektórym nauczycielom. My, zainspirowane entu- zjazmem dzieci opracowałyśmy specjalne ćwiczenia do terapii pedagogicznej, których głównym tematem jest oczywiście pies.
Celem tych ćwiczeń jest rozwijanie:

• sprawności manualnej,
• koordynacji wzrokowo,
• ruchowej,
• spostrzegawczości,
• doskonalenie i utrwalanie cyfr w zakresie 10,
• cierpliwości i wytrwałości.

Ćwiczenia, które przedstawiamy poniżej, naszym zdaniem przedłużają chwile spędzone z żywymi psami. Są uatrakcyjnieniem zajęć pedagogicznych. Zadania te można wykorzystać do pracy z dziećmi w każdym wieku. ..

Jolanta Olędzka
Elżbieta Trojanowska