Szkolenie psów przewodników

Fundacja na rzecz Osób Niewidomych Labrador Pies Przewodnik powstała w marcu 2003r w Poznaniu. Celem statutowym Fundacji jest rehabilitacja społeczna i zawodowa osób niewidomych i niedowidzących, dzięki wyszkolonym przez Fundację i przekazywanym nieodpłatnie tym osobom-psom przewodnikom. Powstanie Fundacji poprzedziły dwa lata przygotowań, których celem było:
- rozpoznanie potrzeb środowiska osób niewidomych i niedowidzących w zakresie posiadania psa przewodnika,
- dobór kadry instruktorskiej,
- nawiązanie kontaktu z zagranicznymi szkołami (Koninklijk Nederlands Geleidehonden Fonds-Amstelveen, Vycvikova skola pre vodiacich psov - Slovenska)oraz Miedzynarodową Federacją Szkół Psów Przewodników (International Guide Dog Federation),
-wybór formy prawnej prowadzenia działalności.

Współpracę z Fundacją podjęło dwoje młodych instruktorów (Magdalena Nowicka, Paweł Zieliński) - wysokiej klasy specjalistów wywodzących się z Państwowej Straży Pożarnej. Osoby te, poza wiedzą zdobytą w pracy z psami w Polsce, współdziałały z francuskimi, szwedzkimi i niemieckimi służbami ratowniczymi.

Kolejny współpracujący z Fundacją instruktor (Gabriela Prus) posiada doświadczenie w zakresie nauczania orientacji przestrzennej (ukończone kursy PZN, obecnie odbywa studia z zakresu tyfl opedagogiki) oraz szkolenia psów przewodników na potrzeby PZN. W 2005 do grona instruktorów dołączyła Wioleta Gawłowska, instruktor ZKwP z 10 letnim stażem instruktorskim.

Jeszcze w 2003 r. Fundacja nawiązała kontakt z Vycvikovą skola pre vodiacich psov w Bratysławie, gdzie dzięki pomocy i życzliwości kierownictwa Szkoły, troje instruktorów odbyło 10-dniowe szkolenie. Naczelny instruktor tejże szkoły odwiedza Fundację regularnie pomagajac w szkoleniu psów przewodników.

Od samego początku działalności Fundacji, wykorzystując własne doświadczenia oraz znajomość środowiska hodowców psów rasy labrador, Zarząd Fundacji nawiązał współpracę z hodowcami, którzy przeznaczane do rozrodu zwierzęta badali pod kątem dysplazji stawów biodrowych i łokciowych. Dzięki temu na 6 przebadanych psów fundacyjnych u żadnego nie stwierdzono tych schorzeń.

W 2003 roku do Fundacji trafi ły pierwsze psy. W zakresie szkolenia i wychowania szczeniąt (a później psów przewodników) oparto się na modelu rodziny zastępczej i współpracującego z nią instruktora. Szkolenie można podzielić na kilka etapów:
- pobyt szczeniąt z matką (7-8 pierwszych tygodni życia)
- umieszczenie szczeniąt w rodzinach zastępczych, gdzie przebywają do około 14 miesiąca życia
- właściwe szkolenie przez instruktorów trwające ok. 6 miesięcy,
- zapoznanie się z osobą niewidomą i wspólne szkolenie niewidomego z psem, pod okiem instruktora (ok. 2 tygodni).
Szczenięta wybierane są w oparciu o przeprowadzone w wieku 7 tygodni testy osobowości posłusznej Pfaffenbergera. Testy te mają na celu wyłonienie szczeniąt o najwyższej predyspozycji do przyszłej pracy psa przewodnika. Opracowując wyniki testów szczególną uwagę zwracamy na chęć współpracy psa z człowiekiem oraz reakcję na nieznane psu bodźce. Przy doborze wolontariuszy (rodzin zastępczych), głównymi kryteriami doboru są: pewność, iż wolontariusz opiekować się będzie zwierzęciem przez większą część dnia, miejsce zamieszkania ewentualnego opiekuna jak i jego predyspozycje do pracy z psem.

W oparciu o zawartą umowę, rodzina otrzymuje psa na okres od 12- do 14 miesięcy. W tym czasie, do osiągnięcia przez psa pierwszego roku życia, wolontariusz pod opieką instruktora, uczy zwierzę podstawowych zasad posłuszeństwa oraz funkcjonowania w ruchu wielkomiejskim.